Inu x Boku

Słysząc rozmowy na początku je zignorowała... przecież to mogli być ludzie. Gdy do jej uszu doszedł zgrzyt wielkiej, metalowej skrzyni na odpadki otworzyła swoje ślepia.
"Rozumiem, że przyszedł tu ten pies, ale ta świnia? Może mi posłużyć jako przekąska po drzemce..."
Dźwignęła swoje cielsko na masywne łapy i usiadła za ich plecami wlepiając swój wzrok w świnię.
Siedziała tak i słuchała ich rozmowy... "Mój wzrok chyba zawodzi... to nie świnia, ale ten mops z parku." - pomyślała spuszczając wzrok w ziemię, jednakże nie czekała dalej... i odezwała się, zanim zauważą ją pierwsi...

- Nie jedzcie tak łapczywie... potem was brzuch rozboli i nie dacie rady się ruszyć z miejsca. - postawiła uszy, lekko zamerdała puchatym ogonem i wbiła poczciwy wzrok w białego psa.

Spuściła łeb i zaśmiała się nieco ironicznie, po czym podniosła wzrok i w końcu postanowiła odpowiedzieć.
- Niemiło byłoby tak się narzucać i wypytywać o wasze życie... mam nadzieję, że w drodze sami zechcecie opowiedzieć mi jak się poznaliście i skąd pochodzi Asura. - Skierowała te słowa prosto do niej, Po czym zaproponowała przechadzkę po wielkim mieście. Gdy tak spacerowali, opowiadała im coraz to więcej, aż w końcu trafiły się ciekawsze tematy...
- Radziłabym wam uważać na hycla. Chester nie musi się obawiać... ma właściciela, lecz dzikie psy przez cały czas, który tu spędzają muszą być czujne. Jeżeli natrafisz na tego człowieka należy błagać o miłosierdzie. Niektórym udaje się uciec... a inni zostają wrzuceni do obskurnych i kusych klatek, dopóki ktoś ich nie wykupi. Takie psy trafiają do dwóch miejsc. - Przerwała na chwilę, po czym nieco przyspieszyła i kontynuowała. - Do dobrych domostw, albo idą do miejsca, które wam za chwilę pokażę.
W niecałe 3 minuty doszli do uliczki na niepozornej ulicy. Nisko, przy ziemi, znajdowały się kraty, które wypuszczał jedyne światło, jakie można było tu dostrzec. Schyliła się nisko i zajrzała do środka.
-Tutaj traficie, jeżeli będziecie mieli pecha. Pod miastem jest dużo spółek, które organizują nielegalne walki psów. Jest ich mniej więcej 40. Przez ostatnie paręnaście lat zamknęli tylko 2 takie działalności.
Możemy tam wejść od strony kanałów. Wszystko będziemy widzieć od kuchni... być może zaprowadzę was też na okno przy arenie. Miejsca te są bezpieczne, osłonięte grubymi kratami, znajdują się prawie przy suficie. Dodatkowo jest tam niesamowicie ciemno, więc nikt nas nie zauważy... To jak, chcecie iść, czy nie? - Spojrzała na nich obojętnie, ale chciała pokazać im to miejsce, być może przemówiłoby to do ich rozumu, i zaczęliby zachowywać się nieco ciszej i dyskretniej, niż do tej pory...

Suka szybko się rozkręciła. Ugryzła psa w ucho by zadać jak najdotkliwszy ból. Po chwili jednak zrzucił ją i sam zaatakował. Ankara chciała zrobić unik jednak przeciwnik powalił sukę na ziemię i ugryzł ją w górną część łapy. Próbowała go odepchnąć, lecz zawodnik trzymał się jej mocno. Pisnęła cicho. W końcu zepchnęła go i wstała z trudem. Rzuciła się na niego gryząc psa jak najbliżej szyi. Z determinacją w sobie zaczęła go drapać gdzie się tylko dało. W tym samym czasie on wbił jej pazury w plecy. Szarpali się tak w piachu, który był na arenie. Walka była zacięta.